Żywiołaki" Michaela McDowella to propozycja skierowana przede wszystkim dla fanów powieści grozy z starym stylu. Grozy wysublimowanej, oszczędnej w środkach, przejawiającej się głównie poprzez mozolnie budowaną atmosferę wszechobecnego niepokoju. Nieśpieszna akcja, perfekcyjnie wykreowani bohaterowie, napięcie, które rośnie ze strony na stronę i przede wszystkim klimat - duszny, mroczny i mimo wszechobecnego w fabule słońca i upału - mrożący krew w żyłach. No i rzecz jasna Zło. Skryte głęboko pod powierzchnią białego piasku, nieokreślone, a jednak przyjmujące konkretne kształty, mamiące, zwodzące, czyhające na ludzki błąd. Do tego oddana z dużym pietyzmem atmosfera południowych Stanów Zjednoczonych lat 80. XX wieku, przywary bogatych rodów z wielopokoleniową tradycją, wciąż napięte stosunki między białymi i czarnymi obywatelami Ameryki, rozbrzmiewające tu i ówdzie echa niewolniczej przeszłości tych terenów, a także w dalszym ciągu żywych rytuałów voodoo. Tempo i nastrój przypomina zatem inne wydane przez nas tytuły, takie jak: "Całopalenie" Roberta Marasco, "Dziecko Rosemary" Iry Levina czy "Dom Maynarda" Hermana Rauchera. Napisana w 1981 roku powieść McDowella,zaliczana jest do kanonicznych dzieł tzw. "złotej ery amerykańskiego 25u". Zmarły pod koniec lat 90. Michael McDowell, mimo kultowego statusu w USA, jako powieściopisarz jest w Polsce praktycznie nie znany. Zasłynął jednak jako autor scenariuszy do filmów Tima Burtona - "Sok z żuka" i "Miasteczko Halloween"


„Matki Savage’ów pożerają własne dzieci!”

W Alabamie, na leżącym nad oceanem skrawku ziemi, który przypływ regularnie odcina od stałego lądu, leży Beldame – jak przyjęło się mówić na trzy wiktoriańskie domy wybudowane w XIX wieku. Tam od lat wakacje spędzają dwie prominentne i spowinowacone ze sobą rodziny – Savage’ów i McCrayów.

Ale trzeci dom stoi pusty. Od lat nikt nie był w środku, a zachłanna wydma rok po roku pochłania budynek. Wiąże się z nim tajemnica, o której się nie mówi, nikt nie chce nawet o niej myśleć.

Pogrzeb matrony Savage’ów sprawia, że większość członków obu rodzin po latach znowu się spotyka i, korzystając z okazji, postanawia spędzić lato w Beldame. Wśród nich jest wychowana w Nowym Jorku nastoletnia India McCray. Nieświadoma przeszłości tego miejsca postanawia zbadać opuszczony dom. Znajduje w nim jedynie piasek. I coś jeszcze. Coś niesamowitego. Coś, co wcale nie chce, aby o nim zapomniano... Upale, duszne lato z dnia na dzień przeradza się w coraz większy koszmar.