Kapitan Woodrow Call – za młodu wspólnik Gusa McCrae i strażnik Teksasu – został łowcą nagród i właśnie zlecono mu wytropienie groźnego meksykańskiego bandyty. Towarzyszy mu w tej wyprawie pewien mieszczuch ze Wschodniego Wybrzeża, niezbyt rozgarnięty zastępca szeryfa i jeden z ostatnich członków ekipy Kapeluszników, niejaki Ślepki Parker, ożeniony z Loreną, dawną kochanką Gusa.

Podczas długiego i niebezpiecznego pościgu przemierzają ostatnie dzikie tereny Zachodu. Akcja na pewien czas przenosi się do bandyckiej ostoi zwanej Miastem Wron, a w finale bohaterowie odwiedzają rozlegle i okrutne równiny teksaskiego pogranicza.

„Ulice Laredo” zamykają tetralogię, której pierwszy tom nosił tytuł „Na południe od Brazos”. Jest to porywająca i przejmująca elegia o bohaterstwie i przyjaźni.


Jak na kontynuację przystało, mamy w "Laredo" dobrze znanych bohaterów - kapitana Calla, P.E., Lorenę... mamy też kilku nowych, wyrazistych i pełnokrwistych, w kreowaniu których autor jest prawdziwym mistrzem. Wracamy na brutalne, bezwzględne pogranicze, tak dobrze znane z powieści innego, wielkiego amerykańskiego pisarza związanego z Teksasem - Cormaca McCarthy'ego. "Ulice Laredo" to powieść napisana w podobnym duchu, podobnym tempie, pełna smutku, żalu, goryczy i bólu. I tylko gdzieś w tle, bardzo nieśmiało przebijają się w niej nadzieja, miłość i przyjaźń. Smutne, brutalne i gorzkie, ale zarazem wspaniałe zwieńczenie tetralogii "Na południe od Brazos", w - jak zwykle świetnym - tłumaczeniu Michała Kłobukowskiego. Warto.


Wyimki z recenzji:


„McMurtry napisał smutną i zabawną elegię, w której uczcił nie tylko przeszłość swoich bohaterów, lecz także schyłek amerykańskiego Zachodu”. – „New York Times”

„Jedno z najmocniejszych i najbardziej poruszających dzieł McMurtry’ego”. – „Los Angeles Times”

„McMurtry nadal pisze genialne dialogi. Scena, w której prostytutki wspominają swoich pierwszych mężczyzn, jest cudowna”. – „New York Times Book Review”

„»Ulice Laredo« wspaniale uzupełnia literacki portret Teksasu, z którego McMurtry pochodzi, i w ogóle Zachodu, malowanego przezeń od kilkudziesięciu lat. Jest to zarazem jedna z jego najbardziej wzruszająco melancholijnych książek. Jeszcze nigdy nie stworzył tak subtelnie wycieniowanych postaci”. – „Newsweek”

„Cudowna powieść sama w sobie i pod każdym względem godna kontynuacja »Na południe od Brazos«”. – „Chicago Tribune”

„Przepyszna… brutalna, przejmująco smutna i pełna przykładów bohaterstwa… Jeżeli ktoś nie przeczyta »Ulic Laredo« jednym tchem, zjem swój teksaski kapelusz”. – „Cosmopolitan”

„Ten epilog wspaniałej amerykańskiej legendy ukazuje nam wierność i śmierć przez złotą mgłę”. – „Time”

„Ci, którzy czekali na stosowny ciąg dalszy niezapomnianego i nagrodzonego Pulitzerem »Na południe od Brazos«, mogą nabrać otuchy. »Ulice Laredo« są kontynuacją tego eposu o ostatnich latach teksaskich strażników pogranicza. Fabuła rozwija się z nie mniejszym impetem i elegijną pasją, niż w pierwszej części”. – „Publishers Weekly”

„McMurtry stworzył opowieść o miłości, strachu i poświęceniu w obliczu przeciwności losu na Dzikim Zachodzie. Dzięki typowym dla tego autora malowniczym krajobrazom i językowi, który wręcz zrywa się do skoku, książka chwyta czytelnika za serce i nie puszcza, dopóki nie wybrzmi ostatnie słowo”. – „The Times”

„Ta świetnie napisana powieść nie epatuje scenami przemocy, a za to jest wspaniałą lekcją o życiu codziennym na mitycznym Dzikim Zachodzie”. – „Sunday Times”

„McMurtry w prostym, kpiarskim, niebywale przystępnym języku rozważa te same zagadnienia, co Conrad i Melville. Wspaniała książka… Larry McMurtry osiąga w niej szczyt możliwości, okazując się jednym z najlepszych amerykańskich powieściopisarzy wszechczasów”. – „Los Angeles Times”

„Autorowi znakomicie udaje się wskrzesić dwóch błyskotliwie wymyślonych bohaterów i opowiedzieć ekscytującą historię o Dzikim Zachodzie”. – „San Francisco Chronicle”

„McMurtry opowiada przerażające, krwiożercze bajdy, zaludniając je zdumiewająco żywymi bohaterami”. – „New York Daily News”

„McMurtry wciąż świetnie potrafi opowiadać i nadal jest mistrzem dialogów, po trosze Oskarem Wildem z dzikiego pogranicza”. – „Washington Post”

„Obrazoburcza wizja na pograniczu, którą przedstawia McMurtry, zawsze przykuwa uwagę czytelnika”. – „Booklist”

„Mit pogranicza jest tu nienaruszony, acz lekko nadszarpnięty przez właściwy McMurtry’emu ton czarnej komedii i przebiegłą demitologizację rycerskich konwencji. Sednem pozostaje jednak szacunek autora dla heroicznej formy i jego dar opowiadania przesadnie widowiskowych historii”. – „New York Daily News”

„Pełna rozmachu powieść łotrzykowska”. – „New York Times Book Review”

„Wspaniały obraz życia na Dzikim Zachodzie, pełen niezwykłych wyczynów, których żywo malowane postaci dokonują na przekonującym tle historycznym”. – „Kirkus Reviews”

„To monumentalne dzieło niewiele ma sobie równych w dzisiejszej literaturze”. – „Library Journal”

„McMurtry to jeden z naszych najlepszych gawędziarzy, a w tej książce osiąga szczyt możliwości”. – „People”

„Nieustająco wciąga”. – „Enterteinment Weekly”