PAKIET: Dan Simmons

ABOMINACJA

Dan Simmons, kojarzony przez chyba każdego fana science fiction za sprawą popularnego i słusznie nagradzanego z cyklu "Hyperion", dał się też poznać miłośnikom grozy fenomenalnym "Terrorem", który w opinii niejednego entuzjasty gatunku zajmuje miejsce w czołówce najlepszych horrorów wszech czasów. I nie ma się czemu dziwić - Simmons, to nieprzeciętny erudyta, wszechstronny intelektualista, pisarz jakich "już się nie robi", który poza niepodważalnym talentem do snucia historii, jawi się jak tytan pracy, doskonale przygotowujący się merytorycznie do podejmowanych tematów. Sposób w jaki osadził akcję "Terroru" czy "Drooda" w realiach historyczno-geograficzno-techniczno-obyczajowych był po prostu mistrzowski. Także to jak potrafi wykorzystać prawdziwą historię i nimb tajemnicy z nią związany (tak jak wyprawa sir Johna Franklina czy okoliczności śmierci Charlesa Dickensa) by w swoim stylu snuć fantastyczne domysły na jej temat, zasługuje na uwagę każdego czytelnika, nie tylko fana literatury gatunkowej. "Abominacja" tylko potwierdza, że Simmons nie ma sobie równych jeśli chodzi o research materiałów do książki. W tym przypadku wziął na warsztat tragiczną wyprawę brytyjskich himalaistów z 1924 roku, podczas której słynny George Mallory i młody Andrew "Sandy" Irvine giną bez wieści podczas ataku szczytowego na Mount Everest. Aż wierzyć się nie chce, że to nie on jest narratorem historii zawartej w tej powieści. Realia lat 20. XX wieku, metody techniki stosowane przez ówczesnych alpinistów i himalaistów, problemy z jakimi musieli się mierzyć pierwsi zdobywcy najwyższych szczytów na świecie oddane są z największym pietyzmem, a sposób narracji sprawia że czytelnik niemal namacalnie czuje wysiłek bohaterów, ból, lęk, napięcie, chłód - odczucia jakie towarzyszą im podczas wspinaczki.

"Abominacja" nie jest jednak powieścią która zaskakuje dynamizmem, tempem - wręcz przeciwnie, przez większość czasu autor wręcz leniwie drąży temat, jakby to sama opowieść była sednem sprawy, nie zaś tajemnica związana z tajemniczym zaginięciem młodego wspinacza na Mount Everest w 1924 roku - i chyba tak właśnie należy tę książkę traktować. Wbrew pozorom nie jest to horror, nie ma tu wyskakujących co i rusz zza skalnych załomów potworów, nie ma hektolitrów krwi, nie ma spektakularnych śmierci - nie tego spodziewajcie się po tej lekturze. Jestem pewien, że rozwiązanie zagadki tytułowej abominacji, niejednego zaskoczy ;)

W 1924 roku zmagania grupy angielskich wspinaczy, których celem było zdobycie najwyższej góry świata, zostają przerwane, gdy podczas ataku na szczyt ginie dwóch wspinaczy, George Mallory i Sandy Irvine.

Rok później trzech wspinaczy – brytyjski poeta i weteran Wielkiej Wojny, francuski przewodnik z Chamonix i idealistyczny młody Amerykanin – planując zdobycie Mont Everestu, pozyskuje fundusze na wyprawę od pogrążonej w żałobie lady Bromley, której syn zaginął w Himalajach. Mimo oczywistych przesłanek arystokratka nie wierzy w śmierć syna, dlatego głównym zadaniem wyprawy, do której dołącza kuzynka zaginionego wspinacza, staje się odnalezienie młodego Bromleya.

Podczas wspinaczki okazuje się, że ktoś… lub coś… podąża tropem śmiałków, a ich życiu zagraża śmiertelne niebezpieczeństwo. Kto ich ściga? Jaka tajemnica stoi za niewyjaśnionymi zaginięciami wspinaczy w 1924 roku? Bohaterowie ekspedycji poszukiwawczej odkrywają tajemnicę o wiele bardziej przerażającą i... odrażającą niż jakiekolwiek mityczne stworzenie.


TERROR

"Terror" Dana Simmonsa jest powieścią kompletną. Absolutną. Udowadniająca, że świetna literatura nie zna granic gatunkowych. Mamy tu kapitalną, opartą o prawdziwe wydarzenia historię, mamy całą plejadę fenomenalnie nakreślonych bohaterów, mamy niesamowity, przyprawiający o ciarki klimat, atmosferę nieznanego, wszechobecnego zagrożenia, mamy oddane w najdrobniejszych szczegółach tło wydarzeń, mamy wreszcie piękny styl, warsztat literacki na najwyższym poziomie. "Terror" to najzwyczajniej w świecie najlepsza współczesna powieść grozy, bijąca na głowę wszelkich pretendentów do tego miana. Jest to bowiem książka niebanalna, łącząca powieść przygodową, marynistyczną, horror i dramat z historycznymi faktami. Na kanwie tragicznej i do dziś nie do końca wyjaśnionej historii autor stworzył budzącą dreszcze powieść, która mimo elementów nadprzyrodzonych przeraża swoją realnością. "Terror" to świetnie napisana książka, której posępny, nieco klaustrofobiczny klimat pozwala odczuć chłód, głód i przerażenie ludzi zmagających się zarówno z nieubłaganą przyrodą jak i z wewnętrznymi demonami. Opus magnum Dana Simmonsa, przewyższający nawet jego słynny cykl "Hyperion".

"Terror" odtwarza przebieg tragicznej w skutkach wyprawy badawczej z maja 1845 roku. Dwa statki – HMS Erebus i HMS Terror – pod dowództwem doświadczonego żeglarza, sir Johna Franklina, wyruszyły ku północnym wybrzeżom Kanady, celem poszukiwania Przejścia Północno-Zachodniego. To ciąg przesmyków pomiędzy wyspami Archipelagu Arktycznego, gdzie od kilkuset już lat, kosztem wielu istnień ludzkich, szukano możliwości opłynięcia Ameryki Północnej, chcąc zaoszczędzić na odległości przemierzanej drogą morską pomiędzy wybrzeżami Atlantyku i Pacyfiku. Na statkach zgromadzono spore zapasy żywności, które w teorii miały wystarczyć na około pięć lat. Wyposażono je w silniki, konieczne do przebijania się przez lód, i zapas węgla. Wtedy, w maju 1845 roku, ostatni raz widziano je w Anglii… Nawet dziś nie wiadomo dokładnie, jakie były losy poszczególnych uczestników owej podróży. Jednak Dan Simmons wykorzystał dostępne informacje, relacje z kilku późniejszych wypraw poszukiwawczych, skrawki wiedzy od tubylczych plemion, domysły i fantastyczne plotki… i stworzył kunsztowną opowieść o ostatnim rejsie dwóch statków, HMS Erebusa i HMS Terroru, które utknęły w lodzie, co stało się początkiem końca tej ekspedycji.

"Terror" to pasjonująca powieść z elementami grozy, horroru i mitologii Inuitów, a jednak dająca się odczytać niczym szczegółowy dziennik pokładowy. Następujące po sobie tragiczne w skutkach wydarzenia poznajemy okiem nie tylko oficerów, szczególnie kapitana Croziera, ale również szarych członków załogi. Dan Simmons, zdobywca wielu nagród, między innymi Hugo Awards oraz w 1990 roku nagrody Locusa za powieść Hyperion, z literackim wyczuciem oraz niezwykłą pieczołowitością odtwarza przebieg jednej z najbardziej zagadkowych wypraw badawczych w całej znanej nam historii badań polarnych.

Wydanie książki, które Czytelnik ma przed sobą, zostało wzbogacone o posłowie dr. hab. Grzegorza Rachlewicza z UAM oraz bogatą ikonografię ilustrującą czasy podbojów polarnych XIX wieku.


DZIECI NOCY

Dan Simmons to pisarz, którego bliżej przedstawiać nie trzeba. Obsypany literackimi nagrodami, jest jednym z najznakomitszych współczesnych autorów prozy gatunkowej. Spod jego pióra wyszły takie klasyki literatury science fiction jak cykl "Hyperion" czy dylogia "Ilion". Od lat zachwyca też fanów literatury grozy. Jego "Terror" przez wielu uznawany jest za najlepszy horror wszech czasów.  Mistrz słowa, erudyta, wytrwały researcher - mało który autor potrafi tak doskonale oddać realia czasów i miejsc które opisuje. Łączy style, miesza gatunki, wplata elementy nadprzyrodzone w prawdzie historie, serwując czytelnikom niezapomniane doznania.  "Dzieci nocy" to jedna z jego wcześniejszych powieści, powstała w 1992 roku. Fabuła powieści osadzona jest  w Rumunii, tuż po upadku reżimu komunistycznego,. Był to dla Rumunów czas nadziei ale i czas niepokoju. Zrzuciwszy jarzmo zdecydowanie z najkrwawszej w Układzie Warszawskim dyktatury, Rumuni powoli odnajdują się w nowej, wcale nie tak kolorowej rzeczywistości. Tworzenie młodej demokracji wcale nie jest proste, zwłaszcza w kraju w którym 1/4 obywateli była na usługach służb bezpieczeństwa. Dodajmy do tego niedobory praktycznie wszystkich towarów i wszechobecną korupcję. Jakby tego było mało, wprowadzone w 1966 roku przez Nicolae Ceauşescu drakońskie przepisy kontroli urodzin spowodowały, że ponad sześćset tysięcy rumuńskich dzieci trafiło do olbrzymich magazynów udających sierocińce. Prawie nigdy nie wyjmowano ich z łóżeczek i osobliwych klatek, nie trzymano na rękach i nie okazywano miłości, a pielęgniarki podawały im zastrzyki z krwią dorosłych, co miało dodać im sił. Wykorzystywaną do tego „dorosłą krew” kupowano w Bukareszcie i innych większych miastach Rumunii, dawcami zaś byli głównie zarażeni wirusem HIV narkomani, prostytutki i inni ludzie żyjący na ulicach. Tym samym pielęgniarki w „magazynach śmierci” wstrzykiwały dzieciom między innymi wirus powodujący zapalenie wątroby typu B!

Mimo niezbyt zachęcających okoliczności do Bukaresztu, w ramach wolontariatu, trafia Kate Neuman - amerykańska hematolog z CDC. Kate pomaga dzieciom, które dotychczas egzystowały w skandalicznych warunkach lokalnych "sierocińców". Wiele z nich chorych jest na żółtaczkę, a nawet AIDS. Jednym z podopiecznych Kate jest kilkumiesięczny chłopiec, który wykazuje niezwykłe cechy - mimo trawiącego jego organizm zespołu chorób autoimmunologicznych, błyskawicznie wraca do zdrowia po transfuzji krwi. Jednak pozbawiony jej wkrótce ponownie podupada na zdrowiu. Wiedziona współczuciem, ale i zafascynowana niezwykłym przypadkiem lekarka postanawia adoptować chłopca i zabrać go do USA. Mały Joshua może być bowiem kluczem do wynalezienia lekarstwa na wiele chorób. Ale jak się okazuje Kate nie jest jedyną osobą która interesuje się losami chłopca.  Względem małego Joshuy plany ma też pradawna Rodzina Vlada Ţepeşa, znanego światu jako Vlad Dracula. Agenci Rodziny wykradają dziecko z domu w górach Kolorado, a Kate z ojcem Mikiem O’Rourke, zaprzyjaźnionym duchownym, wraca do Rumunii, by je odzyskać. Rozpoczyna się walka z siłami zła rodem z najstarszych ludzkich koszmarów.

Jest mroczno, jest dramatycznie, czasem krwawo, są pościgi, strzelaniny, jest bardzo realistycznie odmalowana Rumunia sprzed 30 lat, jest trochę ciekawostek natury medycznej, jest też Mike O'Rourke, postać znana z jednej w poprzednich książek Simmonsa - "Letniej nocy", no i sam książe wampirów - Draucula, wracający myślami do lat swej młodości. Dla fanów Simmonsa rzecz obowiązkowa, dla tych którzy wciąż się z nim nie mieli okazji z jego twórczością zapoznać - dobra pozycja na rozpoczęcie przygody z tym autorem.  Gatunkowo bliżej "Dzieciom nocy" do thrillera, powieści przygodowej niż horroru.


PIEŚŃ BOGINI KALI

"Pieśń bogini Kali" to książka od której zaczęła się wielka kariera Dana Simmonsa zwieńczona arcydziełami science fiction ("Hyperion") i powieści historyczno-przygodowej ("Terror"), które jeszcze przez długie lata zachwycać będą miłośników literatury. Debiutancka powieść Simmonsa zwiastowała styl autora, przede wszystkim jego talent do opisywania miejsc w których dzieje się akcja. Świat przedstawiony w jego książkach (i to niezależnie czy na obcych planetach, czy rzeczywiście istniejących miejscach) zachwyca szczegółami, klimatem, niemal w plastyczny sposób oddaje detale sprawiając, że czytelnik widzi, słyszy i czuje je z niemal równą intensywnością co bohaterowie powieści. Nie inaczej jest w "Pieśni bogini Kali". Tu Simmons zabiera nas w podróż do dusznej, brudnej, wilgotnej i przede wszystkim przesiąkniętej atmosferą tajemnicy i nieuchwytnego zagrożenia Kalkuty lat 70. XX wieku. Inną charakterystyczną cechą jego prozy jest swego rodzaju literacki interdyscyplinarnym - ciężko jakąkolwiek powieść przyporządkować do jednego tylko gatunku, Simmons swobodnie je miesza tworząc dzieła jedyne w swoim rodzaju. Zalążek tej cechy widać także w "Pieśni...", która choć powszechnie uważana za horror jest raczej thrillerem. Owszem fabuła, wraz z rozwojem akcji, zmierza ku grozie, ta jednak nie jest namacalna. Budzi lęk bardziej sugestią skupionego wokół tytułowej Kali zła, niż faktycznie ją z nim uosabia. Dla fanów Simmonsa rzecz obowiązkowa, dla tych którzy jeszcze z prozą tego wielokrotnie nagradzanego autora jeszcze nie mieli styczności - jest to zdecydowanie dobry tytuł na początek przygody z jego twórczością.

Lata 70. XX wieku. Kalkuta. Miasto, które zdaje się nie kończyć. Tak samo, jak nie kończą się rozległe dzielnice biedoty toczone przez choroby i nieszczęścia ich mieszkańców. Kalkuta przytłacza i onieśmiela, odrzuca i przyciąga jednocześnie.

Robert Luczak, wysłannik amerykańskiego czasopisma literackiego, udaje się tam wraz z żoną i maleńką córeczką. Jego celem jest pozyskanie praw do publikacji najnowszego poematu jednego z największych indyjskich poetów. Szkopuł w tym, że poeta ów – Das – przepadł bez wieści kilka lat wcześniej i powszechnie uważany jest za zmarłego. Luczak wplątuje się w intrygę, którą zaplanowali czciciele potężnej patronki miasta, krwawej i okrutnej Kali… bogini bólu i zniszczenia, czasu i śmierci, bezlitosnej pani kosmicznego ładu. Luczak stanie oko w oko z tajemnicami, których poznanie sprowadzi najprawdziwszy horror na niego i jego rodzinę.

„Pieśń bogini Kali” to nagrodzona World Fantasy Award za rok 1986 debiutancka powieść Dana Simmonsa („Terror”, „Abominacja”, cykl „Hyperion”) w nowym tłumaczeniu Janusza Ochaba, wzbogacona ilustracjami Macieja Kamudy.


CZARNE GÓRY

Paha Sapa, młody Siuks, który już jako trzylatek doświadczał wizji, zalicza swój pierwszy cios na polu bitwy pod Little Bighorn na umierającym generale George’u Armstrongu Custerze. Wierzy – podobnie jak jego plemię – że w tym właśnie momencie duch legendarnego generała wstąpił w niego i pozostanie z nim, dręcząc go swymi opowieściami i żądaniami, dopóki Paha Sapa nie przekona go do odejścia.
Przez całe swe długie życie nawiedzany głosem generała, zwanego przez jego lud „Długie Włosy”, Paha Sapa kieruje się dramatyczną wizją, której doświadczył za młodu w Czarnych Górach, ojczyźnie swego plemienia. Dzięki niej wie, że jedynym sposobem uwolnienia się od ducha generała jest jego własna śmierć poprzez wysadzenie olbrzymich rzeźb na Górze Rushmore, gdzie pracuje jako główny strzałowy. Postanawia, że stanie się to w dniu, w którym prezydent Franklin Delano Roosevelt przybędzie do Dakoty Południowej, aby uroczyście odsłonić popiersie Jeffersona.


PIĄTY KIER

Kilka tygodni przed Wystawą Światową w Chicago w 1893 roku spotykają się przeżywający kryzys twórczy Henry James oraz Sherlock Holmes, który sfingował swą śmierć w wodospadzie Reichenbach, gdy doszedł do wniosku, że nie jest rzeczywistą postacią. Ta nietypowa para usiłuje rozwikłać zagadkę śmierci Clover Adams – żony historyka Henry’ego Adamsa, potomka aż dwóch prezydentów USA, a zarazem przyjaciela Jamesa. Fakt, że Holmes jest przekonany o swojej fikcyjności, poważnie komplikuje śledztwo, któremu w dodatku towarzyszy złowrogie nazwisko Moriarty. Banalna z pozoru sprawa samobójstwa prowadzi bohaterów na trop międzynarodowego spisku.

„Piąty Kier” to kolejna po „Droodzie” powieść, którą Dan Simmons („Terror”, „Abominacja”, „Pieśń bogini Kali”, „Dzieci nocy”) składa hołd klasykom literatury wiktoriańskiej. Napisana z dbałością o realia historyczne, pełna zapadających w pamięć postaci drugoplanowych, spisków, intryg i sekretów, zachwyca stylem i niewymuszonym humorem.


TRUPIA OTUCHA

Chełmno, rok 1942. Saul Laski jest jednym z tysięcy więźniów nazistowskiego obozu. Okazuje się jednak, że machina zagłady wprawiona w ruch przez Hitlera to nie jedyne zagrożenie, jakie czeka na niego w tym miejscu. Wpada bowiem w szpony pradawnego Zła, przy którym okrucieństwo SS-manów jest dzieciną igraszką. Saulowi udaje się jednak przeżyć. Przez kolejne niemal 40 lat jego życie podporządkowane jest tropieniu tajemniczych istot, które stoją za najmroczniejszymi wydarzeniami współczesnej historii. Posiadają one niezwykły talent: potrafią wpływać na umysły zwykłych ludzi, manipulować nimi i sterować wedle swoich potrzeb i pragnień, by zaspokajać najmroczniejsze żądze. W końcu jednak popełniają błąd, a Saul w towarzystwie równie zdeterminowanych, żądnych zemsty pomocników wyrusza na krucjatę, ostateczną rozgrywkę z siłami ciemności.

Monumentalna „Trupia otucha” jest uznawana za jedną z najlepszych powieści Dana Simmonsa („Terror”, „Piąty Kier”, „Abominacja”, „Dzieci nocy”, „Pieśń bogini Kali”). Została nagrodzona między innymi Bram Stoker Award oraz Locus Award. Epicki rozmach, porywająca fabuła, elementy grozy brawurowo wplecione w sensacyjno-przygodową intrygę na tle prawdziwych wydarzeń współczesnej nam historii oraz plejada wielowymiarowych, wyrazistych postaci gwarantują prawdziwie ekscytującą lekturę. Obejmująca dziesięciolecia i rozgrywająca się na kilku kontynentach historia stanowi jedną z najdoskonalszych prób ożywienia wampirzej legendy, zgłębia naturę ludzkiej skłonności do przemocy i analizuje jej wpływ na naszą przyszłość.