PARADOKS - Artur Urbanowicz (oprawa twarda)

Paradoks

„Paradoks” to czwarta książka Artura Urbanowicza. Tym razem jest to thriller psychologiczny z elementami grozy i sf. Opowiada o naprawdę niesympatycznym studencie matematyki ogarniętym obsesją perfekcjonizmu. W pewnym momencie wokół niego zaczynają dziać się dziwne rzeczy – tak jakby ktoś się za niego podszywał. Maks nie wie czy to jego przepracowany umysł zaczyna szwankować czy faktycznie coś tu jest mocno nie tak… Autor tą postacią rewelacyjnie scharakteryzował postać człowieka mocno ambitnego, którego ambicje zaczynają przerastać możliwości. Bohater sobie z tym nie radzi, kieruje energię w złą stronę, przez co jego zaburzenia zaczynają się pogłębiać. Charakteryzuje też podejście do społeczeństwa i innych ludzi. Urbanowicz udowadnia, że rozumie nie tylko matematykę, ale i ludzką psychikę, a zakończenie, choć z motywami sf, nie jest jednak tak całkiem nieprawdopodobne… Według mnie to zdecydowanie najlepsza książka autora, jaką czytałam! Proszę takich więcej! Jest rewelacyjna i mocno wciąga – gorąco polecam!

I kolejna dobra książka!

Maks Okrągły jest studentem matematyki. Jako perfekcjonista wszystko musi być idealne – nie dopuszcza do popełnienia najmniejszego błędu. A co jeśli taki popełni? I tak powstaje „Paradoks”.
Początkowo książka trochę mi się ciągnęła. Jestem jednak świeżo po debiucie pana Urbanowicza i muszę Wam powiedzieć, że widać w ciągnięciu się poprawę. Tak, było trochę przydługo, ale nie było nudno jak w „Gałęzistym”. Po prostu miałam wrażenie, że mogłoby być o kilka, kilkanaście stron mniej.
Wtedy jednak zabrakłoby tych wszystkich drobiazgów. Ponownie chylę czoła do tych wszystkich przemyślanych drobnych wskazówek. Wciąż jestem pod wrażeniem, jak każda książka autora jest przemyślana w najdrobniejszych szczegółach. Nic się nie dzieje tam bez przyczyny, nic nie jest tam przypadkowe. Nawet przypadkowo padające imiona! Ale w tym przypadku są to easter eggi do poprzednich powieści autora, za co chylę czoła jeszcze niżej.
Wspomniałam o początku książki, więc jak wygląda zakończenie? JEDNO. WIELKIE. WOW. Dosłownie. Od pewnego momentu w książce miałam wciąż szeroko otwarte oczy. Z każdą kolejną stroną moje zaskoczenie na ten twist był coraz większe. A potem nadeszło to zakończenie. No WOW! Ten twist zwalił mnie z nóg. A potem pojawił się kolejny twist i kolejny, i kolejny, i kolejny, i kolejny...
O czym jeszcze należy wspomnieć? O głównym bohaterze, Maksie. Nie jest on postacią, którą da się polubić. Przez to też początek książki się ciągnie – trudno się czyta, gdy do głównego bohatera nie pała się sympatią. Ale radzę Wam przebrnąć przez te pierwsze strony, bo warto!
Jeszcze wspomnę o jednej rzeczy – matematyce. Odgrywa ona dość ważna rolę w książce. W trakcie czytania cieszyłam się, że w jakimś stopniu rozumiem matmę, bo dzięki temu trochę łatwiej przyszło mi rozumienie książki. Ale uspokajam tych, co z królową nauk nie są w najlepszych stosunkach – też zrozumiecie „Paradoks”. Wiedza z niej jest przydatna, ale nie niezbędna.
Nie mogę powiedzieć, o czym jest „Paradoks”, bo byłby to duży spoiler. Mogę za to Wam go polecić. Może brakuje trochę mu do „Inkuba”, ale zapewniam, że i tak będziecie zachwyceni.

Świetna, dopracowana historia!

Książki Artura Urbanowicza do czasu sięgnięcia po „Paradoks” były mi obce, po zapoznaniu się z tą historią żałuję, bo dawno nie miałam w rękach tak dopracowanej lektury! Jest to książka, która nie tylko dostarczy nam rozrywki oraz psychologicznej zagadki z nutą grozy i fantastyki, ale da mnóstwo tematów do refleksji. Wspomniana przeze mnie groza nie tylko opiewa nutą fantastyki, ale jest również realna i namacalna, czyli taka, która według mnie straszy najbardziej.

„Paradoks” to według mnie zgrabne i dopracowane w każdym calu połączenie thrillera psychologicznego z elementami horroru i fantasy. Wszystko jest w tej powieści idealnie zaplanowane, każdy wątek zazębia się z czasem i co najważniejsze ma sens, a sam autor się w tym nie pogubił, co często się niestety zdarza przy tak wielopłaszczyznowej powieści.

Sylwetka głównego bohatera, ale także tych pobocznych, jest bardzo wyrazista. I choć nie jest to postać, do której pała się sympatią, to jednak ma to coś, co sprawia, że jego losy nie są nam obojętne. Dodatkowo świetnie skonstruowana fabuła, wartka akcja sprawiają, że książki nie da się odłożyć na dłuższą chwilę.

Oczywiście było kilka elementów, których Wam nie zdradzę tutaj, by nie zepsuć Wam frajdy z poznawania tej historii, które nie do końca pasowały mi do zarysu tej historii, przynajmniej początkowo, bo koniec końców nabrało to większego sensu i byłam w stanie przymknąć na nie oko.

Niepewność, uczucie niepokoju, perfekcja i matematyka, to elementy, które będą Wam stale towarzyszyć przy lekturze „Paradoksu”. Polecam tę książkę z czystym sumieniem, nie tylko zwolennikom thrillerów, horroru i fantastyki, ale także tym, którzy jeszcze nie są przekonani do tego typu literatury.

• 5z 5 osób uznało tą opinie za pomocną.