LUSTRO - Christina Henry (oprawa twarda)

ciąg dalszy niesamowitej serii o mrocznej Alicji z "krainy zła"

"Lustro" to cztery opowiadania, które są jak kawałki puzzli - połączone razem tworzą nową powieść, ciąg dalszy niesamowitej serii o mrocznej Alicji z "krainy zła".

Bawiłam się znakomicie. Trochę czasu już minęło odkąd ostatni raz widziałam się z bohaterami, ale wystarczyło kilka pierwszych stron, żebym poczułam jak w domu. Poprzednie dwa tomy również mi się podobały, ten jest na takim samym wysokim poziomie.

W "Lustrze" dużo się dzieje, jest mrocznie, krwawo, magicznie, znane motywy mieszają się z nowymi pomysłami. Cieszę się, że autorka zdecydowała się zabrać nas jeszcze raz w tę podróż. Polecam fanom Alicji, będziecie zadowoleni.

Opowiadania ze świata krwawe wersji Alicji w Krainie czarów

Zbiór opowiadań „Lustro“ to powrót do dylogii „Kroniki Alicji“, czyli mrocznego retlingu „Alicji w Krainie Czarów“, gdzie główna bohaterka jest zamkniętą w zakładzie psychiatrycznym kobietą, która podąża za królikiem do świata niebezpiecznego i niepokojącego. Jest brutalnie, nieco strasznie, a przede wszystkim intrygująco. To horror z elementami fantastyki na bardzo wysokim poziomie — niezależnie, czy mowa o opowiadaniach, czy powieściach.

„Gdzie trafiają milknące głosy? Wyciekają z pomieszczeń przez szary w podłodze, by żyć w innym miejscu, czy już zawsze szukają innych zbłąkanych głosów w miejscu, gdzie razem będą tworzyć harmonię?“

W zbiorze tym spotykamy dwa sequele, prequel i spin-off, gdzie ten ostatni to opowieść o siostrze głównej bohaterki, czyli zagranie, jakiego pewnie nikt się nie spodziewał. Taka różnorodność umiejscowienia w czasie, sprawa, że w połowie historii odnajdą się czytelnicy, którzy serii nie czytali, ale teksty te to zdecydowanie uśmieszek w stronę tych, którzy główną fabułę mają już za sobą. Kolejność ułożenia opowiadań również nie jest bez znaczenia — rozstrzał czasowy czy różnice perspektyw nie zmieniają tego, że są one ze sobą zgrabnie połączone grubą nicią wydarzeń.

Każda opowieść mówi o przemianie, dostrzeganiu strony własnej osobowości, o jakiej bohaterowie nie zdawali sobie sprawy, pokonywania przeszkód własnego umysłu. Towarzyszy temu mroczną magia, która nieprzyjemnie oblepia, oraz wszelka forma ludzkiej zgnilizny — z przemocą świata w centrum. Elementy brutalne często mają w sobie piękno języka, a emocje zostają ukazane w pełnej palecie barw. Jest ciekawe i przede wszystkim angażujące. Od początku do końca. Po tej autorce zresztą nie ma co spodziewać się czegoś innego — Christina Henry jest re-we-la-cyj-na!


przekł. Marcin Kiszela (znany też jako Dawid Kain)